Thuis?!

De Roma bevolking komt van oorsprong uit India. Toen zij vrijheid kregen hebben ze zich verspreidt omdat ze nergens een echt thuis hadden. Zo is het gekomen dat door heel Europa Roma wonen. Wist u dat er in heel Frankrijk 400 wijken zijn waar Roma wonen, in dezelfde omstandigheden waar 'onze' wijk in leeft!!
Ik moest er van de week over na denken dat wij als christenen eigenlijk niet zoveel van de Roma bevolking verschillen. Op dit moment wonen en werken we in Roemenie; waar we onze ouders missen, vrienden en familie, waar we geen frikadellen kunnen eten, waar het verkeer een chaos is en men hun zooi liever in de natuur gooit dan in de afvalbak.
Straks gaan we terug naar Nederland, waar we het prachtige werk, het kinder- en tienerprogramma, de mooie natuur en de vele uren zon enorm gaan missen. Waar is eigenlijk ons thuis op deze aardbol? Wat zal het gaaf zijn om straks in de hemel te zijn en te kunnen zeggen dat je thuis bent. Echt Thuis....!!!

Zondag was een bijzondere dag van de week. 's Morgens gingen we naar een van de zwaarste gevangenissen van Roemenie voor een kerkdienst. Afgelopen week zaten over heel Roemenie studenten van de Gereformeerde Hogeschool uit Zwolle verspreidt voor een snuffelstage. Een van de onderdelen was het bezoeken van deze gevangenis, en Marcel en ik mochten daar ook mee naar toe. Bizar om op een plek te zijn waar zware criminelen hun straf uitzitten. De gevangenis stamt uit 1500 en het kerkgebouwtje waar wij zaten uit dezelfde tijd. Deze dienst was Orthodox en alleen dat al was een beleving op zich. Het was een mooie dienst, en een gave ervaring!
Zondagavond gingen we naar het vliegveld om mijn schoonouders op te halen. Die kwamen hier om met ons mee te werken en de verjaardag van Marcel te vieren.
Maandag zijn we een dagje de bergen in geweest en hebben we de Transfagarasan nog een keer gereden. Officieel was deze weg al dicht, maar de weg was nog niet afgezet dus we konden nog naar boven. Een blijde Marcel was het resultaat;) We hebben een prachtige bergwandeling gemaakt en genoten van de natuur!
Dinsdag zijn we mee geweest naar Pata Rat. Fijn om deze kinderen weer even een glimlach te kunnen bezorgen met het uitdelen van een voedselpakketje, een knuffel en het zingen van liedjes. Want ja, het zal je thuis maar zijn; de vuilnisbelt...!
's Avonds zaten we, hoe tegenstrijdig ook, aan een heerlijke maaltijd in de bierfabriek in Cluj. Samen met onze collega's vierden we dat mijn mannetje 23 werd. Het was een mooie avond!

Woensdag hadden we een fijn vrouwenprogramma. Terwijl wij luisterden naar een Bijbelstudie over stilte waren Marcel, zijn vader en Daniel druk met het lassen van een hek om Casa Speranta. Een minder prettige klus die Marcel donderdag nog achtervolgde; lasogen!
Donderdag ging ik dus maar alleen met Marcel ouders aan het werk, zodat hij even wat slaap in kon halen. Donderdagavond hebben we de week gezellig afgesloten met een etentje.

Want vrijdagmorgen hebben we Marcel ouders weer naar het vliegveld gebracht en zaten er alweer vijf gezellige dagen op.
Een van de dingen die ik echt enorm ga missen is het kinderprogramma op vrijdag. We werken op dit moment over Mozes en gister waren de eerste 3 plagen van Egypte aan de beurt. We gingen met beide groepen een kikker maken. Met de eerste groep een soort kikker masker (zie ook de foto's) en met de oudere kinderen een kikker met een uitstekende pootjes en tong. Ongelooflijk hoe trots ze dan zijn dat ze iets zelf gemaakt hebben en het dan ook nog mee naar huis mogen nemen. Marcel stond buiten en moest ongeveer 60 kikkers bekijken; want wat waren ze trots, onze toppertjes....

Een lieve groet,
Marcel en Miriam