Tegenstrijdig!

Het zit in ons als mensen om veel te willen. We (en ik spreek ook voor mezelf) willen graag trouwen, kinderen krijgen, geld verdienen en gezond zijn. Eigenlijk vinden we dat niet meer dan normaal. Misschien is het dat ook wel.
Tot dat je op de vuilnisbelt in Pata- Rat komt. Dan krijgen dit soort begrippen een iets andere betekenis. Dan zou je willen (zoals mijn broertje zo mooi zei) dat Jezus liefst vandaag nog terugkomt..

We hadden een heerlijk weekend gehad, genoten met Dorieke, Kevin en onze logee Frans. Maandag begonnen we een half uurtje eerder omdat de kledingmarkt gepland stond. Om tien uur stonden er tientallen dozen met kleding. Mensen mochten voor 5 lei 3 kleine vuilniszakjes vullen met kleding. Om kwart over 2 ging de laatste weg. 50 banendozen later. Het was heerlijk dat er zoveel kleding weggegeven kon worden.
Na maandagavond Jan en Salome (mijn broertje en zijn vriendin) van het vliegveld te hebben gehaald konden we dinsdag met vier extra krachten aan het soep -project beginnen. Dit keer met een grotere pan omdat we afgelopen weken elke keer te weinig hadden. Helaas kwamen er dit keer minder mensen dan normaal, dat zul je altijd zien;) Toch was het weer een succes en hebben we een aantal grote en arme gezinnen blij gemaakt met de overgebleven soep!
Afgelopen woensdag en donderdag waren we vrij zodat we leuke dingen konden doen met Jan en Salome. Dat 'leuk' kan er voor woensdag wel afgehaald worden. Henk (onze nieuwe teamgenoot sinds maandag) kwam op het idee om woensdag alvast te starten met het voedselproject op Pata- Rat, de vuilnisbelt. Vanaf de eerste week van Maart wordt door mensen van ons (dat kunnen teamleden, maar ook vrouwen of tieners uit de wijk zijn) één keer in de week eten uitgedeeld. Hij wist alleen nog niet waar hij het geld vandaan moest halen. Dat probleem was snel opgelost door de sponsors van Miriam en Marcel :D.
s' Morgens werd gestart met het maken van de pakketjes die bestaan uit twee belegde broodjes, een pakje drinken en een appel. Marcel had dit al eens eerder gedaan maar voor mij was het de eerste keer. Na een korte instructie van de organisatie die daar werkt gingen we met de auto's naar boven.
Daar aangekomen staat de wereld even stil. Honderden mensen die bovenop dat afval leven. Kinderen die zwart zijn van de viezigheid. Overal kwamen kinderen vandaan. Kinderen van een jaar of vijf die met hun broertje of zusje van 1 of 2 jaar slepen. Dat deze plaats in de EU bestaat is onbegrijpelijk! (Ik hoop dat u de foto's bekijkt hieronder!)
We hebben 130 kinderen kunnen voorzien van een voedselpakketje.
Na dit gedaan te hebben, hadden we even tijd nodig om alles wat we gezien hadden te laten bezinken.

Donderdag hebben we een mooie wandeling in de kloof bij Turda gemaakt. s'Avonds gingen we Francines verjaardag vieren, ze was die dag 18 geworden. Dat heeft ze trouwens wel geweten. Woensdagavond om 12 uur stonden we op haar balkon een zelfgeschreven liedje te zingen.
We gingen lekker uit eten ter ere van haar verjaardag. Helaas kregen we deze avond te horen dat Marcels oma is overleden. Ze woont in Canada. Op dit soort momenten is de afstand toch wel heel lastig.
Vrijdag ging Marcel naar het vliegveld om Jan en Salome weg te brengen. Onderweg moesten ze opeens in de remmen. De man achter hen had dat niet gezien en klapte bovenop Marcels auto. Het is gelukkig allemaal goed gekomen. Marcel had pijn in zijn rug en heeft foto's gemaakt om zeker te weten dat er niets verkeerd was. Dat was gelukkig niet het geval.
Gister had Marcel een mooie avond met de tieners. Aan de hand van het thema 'the 60's ' was het tienerhonk versierd. De tieners waren allemaal in groepjes verdeeld en moesten aan de hand van een liedje uit die tijd een dans opvoeren. Ook moest iedereen zich kleden zoals dat toen werd gedaan. Het werd een gave avond!

Het weer is hier eigenlijk al heel de week mooi en zonnig. We klimmen echt omhoog qua temperatuur. We hopen dat dit zo blijft.

Een fijn weekend,

Marcel en Miriam