IOI!

Ioiii ......
Hier in Roemenie zeggen ze Joj als er iets gebeurd wat je niet verwacht, of waar je van schrikt.
Nu gebeuren dat soort dingen hier regelmatig, dus de Ioi's vliegen nog ons nog al eens om de oren!
Een typisch jojj moment?: Marien kwam van de week op het werk. 'Hebben jullie gezien hoe de elektriciteitsdraden hangen?'. Team: 'nee, dat hebben we niet gezien'. Marien: 'Dan moet je even kijken als jullie er langs lopen, want ze hebben de paal eronder vandaan gejat.' Bij een gebrek aan hout om te stoken.
Ioiii....

Maandag begonnen we de week met een pittige Roemeense les, zo pittig dat ik nu niet meer zou kunnen vertellen waar het over ging:)
Maandagmiddag had ik een geniale Engelse les. Dat blijft een van de hoogtepunten van de week. Marcel is die dag wezen shoppen voor het laatste voedselproject wat we dinsdag hebben gedaan. Ook dit keer stond er weer soep op het menu. Het was maar goed dat we een grotere pan hadden, want alles is tot de laatste druppel opgegaan. Een mooie afsluiting van dit project.
Woensdag was weer een bijzondere dag. Na en tijdens het vrouwenprogramma begonnen we met het smeren van de broodjes voor Pata- Rat. Na een uurtje smeren hadden we 130 pakketjes die we om 1 uur weg konden brengen. Dit keer gingen we met vijf mensen van het team. Het blijft een vreselijke plaats en elke keer denk ik weer: 'hoe kan het dat dit bestaat'. Maar het is fijn dat we in ieder geval even voor wat afleiding en eten kunnen zorgen. (Nogmaals bedankt voor het sponsorgeld, want deze week zijn de voedselpakketjes nog een keer door u betaald!)

Woensdagmiddag ben ik voor het eerst in Gilou geweest, samen met Henk. In Gilou woont Karin. Karin is een lieve vrouw van 69 die al twintig jaar in Roemenie werkt. Ze heeft in Gilou (dat ligt een kwartiertje rijden bij Floresti vandaan) een stichting. In het grote huis waar ze woont vangt ze (Roma) kinderen op en heeft programma's. In de weekenden komen er kinderen logeren. Voornamelijk zorgt ze ervoor dat kinderen even hun zorgen kunnen vergeten. Ze doet dit allemaal in haar eentje! Een respect voor haar is zeker op zijn plaats:)
Vanaf volgende week ga ik haar op woensdag een middagje helpen bij van alles en nog wat. Ontzettend leuk!

Marcel is nog steeds druk op de zolder van Casa Credintei. Daar heeft hij van de week opgeruimd en de steunbalken verplaatst. Ook zijn ze vandaag naar een locatie voor het tienerkamp gereden. Waarschijnlijk gaat daar het kamp daar plaatsvinden in Juli. Dit soort dingen vindt hij erg leuk om te doen!
Zijn rug is goed opgeknapt dus gelukkig hebben we daar geen zorgen meer om. Binnenkort kan de schade achteraan de auto gemaakt worden en dan is dat ook weer opgelost.. gelukkig!

Vandaag hadden we een wat uitgebreidere team- meeting. We namen afscheid van Dave en Ruth. Een Amerikaans echtpaar die vijf jaar voor onze stichting hebben gewerkt. Jammer, dat ze weggaan maar voor hen was het tijd voor een nieuwe stap!

Willen jullie het weer wel weten?
Zon, zon en nog eens zon. Het is hier volop voorjaar. Heerlijk!
Vandaag is het 1 maart, in Roemenie vieren ze dat als de dag van de lente. Ze geven dan kleine broches aan elkaar cadeau (vooral de vrouwen natuurlijk:P) . Een grappige traditie!

Ik geloof dat jullie weer helemaal op de hoogte zijn.
Weekend, daar hebben we zin in!

Een hartelijke groet uit het mooie Floresti,
Mars en MIr