Een nieuwe start

Het is alweer een tijdje terug dat ik een blog heb geschreven. Na een heerlijke vakantie was het ook weer lekker en goed om weer aan de slag te kunnen.
Bij mij duurde het iets langer voordat ik weer op gang was. Mijn darmen werkten letterlijk en figuurlijk niet mee. Daarnaast voelde ik me al een poosje ontzettend moe. Na even te hebben bloed geprikt kwam daar een bloedarmoede uit.
Niets verontrustends dus geluk. En daarom doe ik vanaf donderdag ook weer volop mee met het altijd afwisselende en bijzondere werk wat we nu al een jaar mogen doen. Heerlijk...!

Ik zat er net over na te denken, maar we zijn al weer drie weken thuis. We hebben twee weken genoten van een rondreis door het prachtige Roemenie. Daarbij hebben (toevallig) ook alleen maar op campings gestaan met Nederlandse eigenaren. Op de eerste camping organiseerden ze hele leuke excursies, een dag zijn we mee geweest.
We gingen naar een kaasboertje op een berg. Deze man maakte nog kaas zoals dat voor ons 'vroeger' gebeurde. Met paard en wagen gingen we erheen. Halverwege kon het paard ons alleen bijna niet meer trekken en hebben we de rest gelopen. Het was een geweldige dag. De rest van de dagen hebben we veel gewandeld, grotten bekeken, met de stoeltjeslift omhoog geweest, kortom: GENOTEN!
Nadat we thuis nog een paar dagen lekker vrij waren begonnen we op woensdag weer op het werk. Daar was het nog rustig omdat een aantal collega's nog op vakantie waren.
Die rust was zondag ook gelijk weer weg want er stond een nieuwe groep (uit Notter) te wachten op het vliegveld van Cluj. Voor mij een extra leuke groep omdat het de groep van Francines kerk was en Francine ook weer mee was
Het werd een drukke en gezellige week waarin ook veel werk is verzet. Marcel heeft met een groepje in de wijk de twee huisjes die van het zomer gebouwd waren geïsoleerd en afgewerkt. Daniel werkte verder aan de kerk met een andere deel van de groep. Ondertussen zijn we nog twee keer naar Pata Rat geweest om pakketjes uit te delen en was er een extra kinderprogramma. Het was een mooie week, mede mogelijk gemaakt door mooie mensen!
Van de week ben ik dus een paar dagen/ middagen thuis geweest, omdat ik zo moe was. Donderdag en vrijdag ging het weer beter en heb ik weer hele dagen gewerkt.
De huisjes in de wijk waren met de groep van Notter nog niet helemaal klaargemaakt. Ze moesten nog geschilderd van binnen. Het werd baby roze (dat maak je alleen bij de Roma's mee). Dus de afgelopen dagen kwam Marcel als een biggetje thuis...ach ja;)

Het kinderprogramma werd vrijdagmiddag een leerzame middag. Het was de weer eerste keer kinderprogramma na de vakantie en dat hebben we geweten. 120 kids kwamen die middag vol energie naar ons programma. We hebben geen 120 stoelen en ook de ruimte is veeeel te klein voor zo'n groot aantal. Het werd een chaos die niet te overzien was. Na afloop was ik er verdrietig en ook een beetje boos over....dit kan zo niet langer. We hebben met al de leiders gepraat en besloten om volgende week geen programma te doen. We gaan dan een vergadering houden met nieuwe ideeën. Waarschijnlijk komt er totdat we het nieuwe gebouwen hebben twee programma's: voor de kinderen van 4- 8 en voor die van 8 - 12. Een poosje terug zijn we al begonnen met een apart programma voor de kids van 12-14 en dat loopt als een trein.
Zo zie je maar weer dat je steeds weer leert van de dingen die we doen. En zoals Yvon tegen mijn zei: 'Mir, als er 120 kinderen komen dan is er dus IETS wat jullie ontzettend goed doen'. En daar heeft ze gelijk in. Het concept is goed, er moet alleen iets anders in de organisatie, een nieuw uitdaging....

En nu genieten we van een welverdiend weekend:)

Een hartelijke groet,
Miri en Mars