Ik zie goud in jou

Goud zoeken in jezelf en in anderen. Dat was het thema voor het vrouwenkamp, waar ik de afgelopen 4 dagen ben geweest. Dinsdagmiddag kwamen we terug uit Nederland, woensdagmorgen zat ik in de bus op weg naar pension Armonia, 45 minuutjes rijden vanaf Floresti....

Onze tijd in Nederland is omgevlogen. Dat lukte ook wel, want we werden geleefd. We hebben genoten van een mooie bruiloft, kraambezoeken, familie en vrienden. Marcel heeft nog lekker drie dagen kunnen werken terwijl ik genoot van een dagje Spa en Welness met mijn mam en dagen met vriendinnen.
Dinsdag stapten we moe maar voldaan weer in het vliegveld. Het is altijd dubbel om weer in Nederland te zijn. We vinden het fijn om tijd door te brengen met familie en vrienden, maar het feit dat je geen eigen huisje en auto maakt het toch lastig.
Ontzettend dankbaar zijn we voor het feit dat we vanaf eind december een huisje tot onze beschikking hebben. We komen te wonen aan de Oudestraat in Kampen. Ongelooflijk hoe we daar via die en die aan zijn gekomen. Toeval bestaat niet....

Het was voor mij wel een snelle omschakeling om woensdagmorgen weer in de bus te zitten op weg naar vrouwenkamp. 30 vrouwen hadden hier al weken naar uitgezien. Vier dagen lang konden ze douchen, genieten van goed eten, tijd met God en tijd met elkaar. Vorig jaar heb ik dit kamp ook meegemaakt maar toen voelde ik me niet altijd even goed op mijn gemak. Ik kwam toen net aan in een vreemd land, met vrouwen die ik niet kende. De leiders waren nieuw voor mij. Veel mensen spraken een taal die ik niet kon verstaan. Kortom, ik was blij toen het voorbij was.
Dit jaar was het heel anders: ik heb genoten van de diensten, van het contact met de leiders en de vrouwen. Ik kon het meeste verstaan en weet kleine zinnen terug te zeggen. Ik was blij dat ik er geweest was. Ik heb genoten van de bijzondere vrouwen die mee waren. Het is bijzonder om te zien hoe God aan het werk is in en met deze vrouwen. Een liedje van Gerald Troost vat dat mooi samen: 'Ik zie goud in jou, want ik zie God door jou.

Marcel heeft weer hard gewerkt afgelopen week. Er is een nieuw dakluik in de zolder gezet. Ook kwam er een transport met 400 dozen. Werk genoeg dus weer.

Morgen ben ik lekker een dagje vrij en morgenmiddag gaan we even van wat tijd samen genieten. De komende weken proberen we niets anders te doen dan genieten, want voor we het weten is het 22 december en zitten we in de auto naar Nederland...

Een liefdevolle groet,
Marcel en Miriam