Leren is moeilijk!

Moe, boos, teleurgesteld en verdrietig kwam ik maandag thuis. Ik had er wat anders van verwacht, helemaal omdat het de vorige keren wel leuk liep. Waarom konden ze zich niet normaal gedragen? Waarom gunnen ze de ander niks en willen ze zelf alleen maar meer, meer en meer? Waarom werd er geschreeuwd en gejoeld naar elkaar en kon er geen dankjewel tegen ons vanaf? Hadden ze niet door hoeveel energie we erin hadden gestoken? Begrepen ze niet door hoeveel werk het was geweest om dit te organiseren? Is het normaal om 2 vuilniszakken met kleding mee te mogen nemen voor bijna niets? Op sommige momenten heb ik het idee dat we grote vooruitgang boeken bij deze mensen, dat ze veel leren. Maar er zijn ook momenten dat ik me afvraag wat ze eigenlijk al geleerd hebben....

Het bovenste stukje beschrijft hoe ik me voelde, maandag na de kledingmarkt. Het was al de derde keer dat we het hadden georganiseerds. Die vorige keren liepen prima, zonder teveel gedoe. Maar dat het deze keer zo chaotisch werd had niemand voorspeld. Ik begreep er niets van. En ik praat hierboven gelukkig niet over alle mensen. Francine zei na afloop: 'Mir, heb je gezien wie er mee hielpen met opruimen?' Inderdaad een aantal vrouwen waar ik het totaal niet van had verwacht. Maar toch hield ik een naar gevoel over aan deze dag. En dat hadden meerdere collega's, gelukkig. Daarom is besloten om het niet weer zo te doen. De volgende keer mag je alleen naar de kledingmarkt met een uitnodiging. De volgende keer mag je maximaal 3 zakken kleding meenemen. Woensdag tijdens het vrouwenprogramma is er nog even duidelijk nagepraat over deze middag. Met de nadruk op duidelijk. Het was een leermoment, zowel voor de vrouwen als voor ons:)

Dinsdag was er niet veel bijzonders. We hadden deze week trouwens weer een groep. Geen grote groep, maar wel een gezellige groep. 5 meiden van het Menso Alting college uit Zwolle kwamen ons helpen met van alles.
Woensdag hadden we echt een programma dag. s' Morgens vrouwenprogramma waar Francine en ik de crèche draaiden. s' Middags hadden de meiden een kinderprogramma georganiseerd. Nu klinkt dat makkelijker dan het is, als je nog nooit met Rroma kinderen hebt gewerkt en niet weet wat je te wachten staat. Maar wat hadden ze het goed gedaan. Het liep perfect en een ontzettend geslaagde middag was het eindresultaat. Ik heb genoten.
Dondermorgen heb ik schoongemaakt, deze keer ook met hulp van deze meiden, dus het ging lekker snel. Mars en ik hadden de middag even lekker samen vrij. We waren moe, en konden dat wel gebruiken.
Mars zijn werkzaamheden zijn altijd een beetje lastig samen te vatten. Deze week is hij naar Pata Rat geweest om de pakketjes uit te delen, samen met de meiden van Menso Alting. Ook is hij bezig met het schilderen van planken van het kerkgebouw. Ondertussen regelt hij van alles voor het tienerkamp, wat volgende week maandag plaatsvindt en verbind hij armen en benen van mensen uit de wijk.
En gister was het vrijdag. Een dag met veel mooie momenten. De groep had weer het kinderprogramma georganiseerd. Ook dit keer liep het goed. Buiten hebben we spelletjes gedaan als stoelendans, blikgooien, spijkerpoepen en zaklopen. De kids hebben genoten, en daar geniet ik weer van...:)


Een hartelijke groet uit een bewolkt en regenachtig Floresti!

Mars en Mir